15 sep 2021 van Gerrit Jan Tempelman
De zwarte gordijnen van het toneel in De Koningshof op Urk schuiven zachtjes weg. Op de voorgrond staan tien kinderen in helderblauwe kleren. Hun ogen zijn gericht op Geke van der Sloot, die als winnares van de Lelyprijs in hun midden staat. Met haar maatgevende klanken krijgt ze deze middag alle handen op elkaar.
Milde melodie
“Waar wij steden doen verrijzen, op de bodem van de zee…” Terwijl de kaarsen in klassieke kandelaren een sfeervol schijnsel werpen over witgesteven tafelkleden, zet het Flevolands volkslied de toon. Zodra de laatste zinderingen zijn weggestorven, neemt Geke het woord. Zelfs in haar spreekstem is een milde melodie te horen. “Mijn eenenveertigste tiental,” zegt ze dankbaar. “De één treedt voor het eerst op en de ander zingt al een tijdje mee. Maar ik ben trots op iedereen.”
Markante zangeres
De zuivere zangstemmen zullen de aanwezige gasten in zalencentrum De Koningshof als muziek in de oren hebben geklonken. Links zitten dierbare familieleden, rechts vertrouwde vrienden en achteraan trouwe leerlingen. De geluidsman die Geke en haar gezelschap versterkt is in veertig jaar tijd nooit van haar zijde geweken. Geke van der Sloot is een zeer bekende verschijning op het culturele podium van noordelijk Flevoland. Sinds zij in 1980 haar eigen zangschool vestigde op het voormalige eiland, heeft ze hele generaties in een vast ritme groot zien worden. De groep ‘Geke’s Tiental’ werd een begrip op Urk. Maar het geluid van de markante zangeres draagt verder. Ze werkte samen met bekende artiesten als Marco Borsato, Marco Bakker en het christelijke duo Elly en Rikkert. Samen met haar kinderkoor trad ze al meermalen op voor leden van het Koninklijk Huis en geflankeerd door verontwaardigde vissers verhief ze in het Europees Parlement haar stem tegen het verbod op de zogenoemde pulskorvisserij. Een politiek onderwerp waar Commissaris van de Koning Leen Verbeek over mee weet te praten.
Prins Bernhard Cultuurfonds
Natuurlijk zijn de noten die Geke op haar zang heeft ook hem ter ore gekomen. Vanuit zijn ambt is Verbeek voorzitter van het Prins Bernhard Cultuurfonds in Flevoland. Ieder jaar reikt deze organisatie een speciale Lelyprijs uit. Deze onderscheiding is vernoemd naar de grondlegger van de provincie Flevoland en wordt toegekend aan personen of verenigingen die belangeloos hebben bijgedragen aan de regionale cultuur en natuur. In de afgelopen tijd werd Geke door de jury verkozen uit vijftien kandidaten.
Voorbeeld voor anderen
Deze middag is Verbeek naar Urk gekomen om de prijs persoonlijk aan Geke te geven. Het bijbehorende kunstwerk heeft de vorm van een beeld waarin drie handen samen een nieuwe creatie scheppen. Verder ontvangt de winnares een bedrag van 5000 euro. Vanachter een lessenaar neemt Verbeek haar fijntjes op. “Je bent me er eentje,” zegt hij met een glimlach. “Soms kun je best streng zijn, maar je leert kinderen dat ze zich moeten ontwikkelen om beter te worden. Je helpt hen vrijwillig, zonder daar geld voor te vragen. Daarin ben je een voorbeeld voor anderen.”
Gelegenheidskoor
Eindelijk kan Geke haar feestje gaan vieren. Terwijl vorig jaar nog het doek viel voor haar aangekondigde jubileumconcerten, wijken de gordijnen nu andermaal terug. Op de planken staat het gelegenheidskoor ‘Geke wint de Lelyprijs’. De leden van alle leeftijden laten ‘Lelyprijs’ sprekend rijmen op ‘eerbewijs’, waarna Gekes ‘eigen wijs’ in één adem gevolgd wordt door ‘onderwijs’. De bezoekers in de zaal zetten die termen instemmend kracht bij. “Hoezee!”
Eerbied
Uit de mond van Geke en haar tiental heeft dan al een eerbiedige uitvoering van Mozarts ‘Hallelujah’ geklonken. Terwijl de bezoekers de zaal verlaten, vangt de goede verstaander in de Koningshof nog het kerklied ‘Zegen ons Algoede’ op. Boven de hoofden van mensen klinkt de eer aan de Heer.
